وزنامه هممیهن در گزارشی در خصوص آزار جسمی و جنسی دانشآموزان یک مدرسه پسرانه در شهرری از سوی معلمشان نوشت: «معلم کلاس پنجم یک مدرسه پسرانه در شهرری، کودکان را به بهانه «تنبیه سربازی» به نمازخانه میبرد و با لمس غیراخلاقی اعضای خصوصی بدن آنها، مرتکب آزار جنسی میشد.»
این گزارش افزود: «این رفتارها باعث بروز اضطراب شدید، کابوسهای شبانه و امتناع از حضور در مدرسه در میان دانشآموزان شده بود. یکی از دانشآموزان شبها با فریاد از خواب میپرید و از پدرش میخواست کنارش بماند.
مادر او ابتدا دلیل را نمیدانست و تنها شنیده بود که در مدرسه اذیتش میکنند. دیگر دانشآموزان نیز علائمی مانند ناخن جویدن، افت تحصیلی و ترس از رفتن به مدرسه نشان میدادند. در اوایل اسفند ۱۴۰۳، یکی از کودکان موضوع آزار جنسی را به مادرش اطلاع داد و ماجرا میان خانوادهها پخش شد.»
هممیهن با اشاره به وضعیت روحی نامناسب برخی دانشآموزان ادامه داد: «مادران پس از آگاهی، به مدیر مدرسه شکایت کردند. مدیر مدعی وجود دوربین در نمازخانه شد، اما هیچ فیلمی ارائه نکرد. معلم همان روز اخراج شد و به مدرسه بازنگشت.»