روناهی، دختر حمید حسیننژاد حیدرانلو و سیپان حسیننژاد، برادر این زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام، در نامههایی جداگانه به مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، و سازمان عفو بینالملل، خواستار مداخله فوری برای جلوگیری از اجرای حکم ناعادلانه این زندانی سیاسی شدند.
در بخشی از نامهها که توسط هانا منتشر شده آمده است که حمید، بدون ارائه مدارک معتبر و صرفاً با اتهام بیاساس «همکاری با پ.ک.ک» به اعدام محکوم شده، در حالی که اسناد گذرنامه نشان میدهد او در زمان ادعایی جرم در ترکیه بوده است.
به گفته خانواده، حمید تحت شکنجههای شدید مجبور به اعترافات ساختگی شده که توسط رسانههای حکومتی منتشر شدهاند.
در بیستوهفتم فروردین ۱۴۰۴، با اطلاع از احتمال اجرای حکم، خانواده دو روز مقابل زندان مرکزی ارومیه تجمع کردند و پس از توقف موقت حکم، حمید مخفیانه به وزارت اطلاعات منتقل شد. تنها یک تماس ۱۰ ثانیهای برقرار کرده که در آن گفت: «من سالمم، پیگیر پرونده باشید.»
اکنون، با خطر قریبالوقوع اجرای حکم، خانواده تأکید دارند که حمید، کولبری بیسواد، تحت فشار برگههایی را امضا کرده که از محتوای آنها بیخبر بوده است. آنها از نهادهای بینالمللی درخواست کردهاند برای نجات جان این شهروند بیگناه اقدام فوری کنند.