«از دست دادن آزادی برای یک ذهن بلندنظر، از مرگ بدتر است؛ با این حال، همگی نیک می‌دانیم که در تمامی ادوار تاریخی بوده‌اند کسانی که چه از روی سلیقه و چه از روی یک تخیل، افرادی را که مشتاقانه به یاری آن‌ها شتافته بودند نه فقط سرکوب
کرده‌اند که میهن خویش را یکسره نابود ساخته‌اند.افرادی که گرچه مردان بزرگی بودند ولی مردان نیکی نبودند.»
جملاتی از کتاب دفاع از آزادی مطبوعات اثر اندرو همیلتون را خواندیم.
آندرو هامیلتون (١٦٧٦ –١٧٤١) در دورانی که آمریکا مستعمره بود به وکالت مشغول بود و شهرت خود را بیش از هر چیز به پیروزی حقوقی خود در سال ١٧٣٥ در دفاع از یک ناشر روزنامه، به نام جان پیتر زنگر، علیه اتهام افترا مدیون است. تحت قانون انگلیس، اگر ناشری صرفاً انتقادی را از دولت منتشر می کرد، مانند کاری که زنگر انجام داد، این کار افترا محسوب می شد. هامیلتون چنین استدلال کرد که گفته های حقیقی نباید افترا آمیز محسوب گردند، و هیات منصفه نیز با این امر موافقت کرد، و با این کار بیان حقیقت را به عنوان دفاعی علیه اتهامات افترا مطرح ساخت، و سنگ بنای آزادی مطبوعات را پایه گذاشت. توانا دفاع فصیحانه زنگر را که طی آن از هیات منصفه دعوت می کند تا از «آزادی افشا و آزادی مخالفت با قدرت دلخواهانه... از طریق بیان و نگارش حقیقت» حفاظت کنند به فارسی ترجمه کرده است.
