هشتاد تن از فعالان مدنی شامل حقوق‌دانان، فعالان حقوق بشر، فیلمسازان، بازیگران، زندانیان سیاسی سابق و کنونی، خانواده‌های دادخواه و نویسندگان نسبت به تداوم اعتصاب غذای حسین رونقی احساس خطر کردند و نامه‌ای خطاب به او نوشتند:
حسین رونقی عزیز
ما به خوبی می‌دانیم که مبارزه‌ی بی‌وقفه و ازخودگذشته‌ی شما برای آزادی‌های مدنی، میهن‌دوستی و آینده‌ای روشن برای ایران، سال‌هاست که تداوم داشته است. شما همچون دیگر زندانیان سیاسی و کنشگران مدنی با شجاعت تمام برای آزادی و حق تعیین سرنوشت مردم، مقاومت و هزینه‌ای سنگین پرداخت کرده‌ای. هیچ زندان و زندان‌بانی قادر به خاموش کردن این ایستادگی‌ها نیست.
ما امروز نگران سلامتی شما هستیم. همان‌گونه که بسیاری از زندانیان سیاسی از آن جمله فاطمه سپهری، راحله راحمی‌پور، ابوالفضل قدیانی، منوچهر بختیاری، محمد نوری‌زاد، مطلب احمدیان و بسیاری دیگر در اثر سال‌ها زندان و فشار با بیماری‌های سخت و تهدیدکننده دست و پنجه نرم می‌کنند، شما نیز درگیر مشکلات جدی جسمانی هستی که زندان تنها آن را تشدید می‌کند و اعتصاب غذا خطری دوچندان است. ما این مقاومت و شجاعت را ارج می‌نهیم، اما از شما می‌خواهیم برای حفظ جان و ادامه‌ی این مسیر مشترک به اعتصاب غذایت پایان دهی. وجودِ آزادی‌خواهانی چون شما برای ایران، برای مردم و برای ادامه‌ی این مبارزه‌ی آزادی‌خواهانه ضروری است.
ما همچنین خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه‌ی زندانیان سیاسی هستیم. به ویژه نگران وضعیت جسمانی زندانیانی که جانشان در خطر بوده و نیازمند درمان فوری هستند.
از جمله امضاکنندگان این نامه می‌توان از مصطفا آل‌احمد - پگاه آهنگرانی - آزاده افصحی - شهناز اکملی - زرتشت احمدی‌راغب - محمود امیری‌مقدم - مژگان اینانلو - پانته‌آ بهرام - جعفر پناهی - پریسا پوینده - پویا جگروند - منیژه حکمت - معصومه دهقان - سعید دهقان - حسین رزاق - محمد رسول‌اف - کتایون ریاحی - سید محمد سیف‌زاده ـ بهتاش صناعی‌ها - منظر ضرابی - اسماعیل عبدی - رضا علامه‌زاده - خسرو علیکُردی - پرستو فروهر - پروین فهیمی - هنگامه قاضیانی - مریم کیان‌ارثی- باربد گلشیری - مطهره گونه‌ای - جواد لعل‌محمدی - نرگس محمدی - مهدی محمودیان ـ علی مصفا ـ کامبیز نوروززاده ـ اکرم نقابی ـ کمال جعفری یزدی ـ محمد نوری‌زاد و صدیقه وسمقی نام برد.
لازم به ذکر است، حسین رونقی در اعتصابش خواسته شخصی نداشته، بلکه خواسته تا تاکید کند که برای نجات ایران از فروپاشی نیاز به فداکاری داریم. او از جان خود مایه گذاشت، تا شاید تلنگری باشد ...
